www.smhio.fora.pl

Jacek Gralak · Gość

Profil do usunięcia.

Marcus

Dlatego na razie wspólnie korzystamy na zasadzie dogadywania się kto kiedy potrzebuje, ale rzeczywiście trzeba będzie to rozwiązać - wkład jest 60% stowarzyszenia, 40% Maćka, ale możemy wykupić udział Maćka - jeśli komuś bardzo zależy. Ale trzymajmy kasę na rejestrację, żebyśmy po walnym mogli od razu wszystko pozałatwiać i nie robić już zbiórek Smile

Waldek

Normalnie nakręciłem się Wink

jeszcze 2 drinki i sam zbuduje ORP_Nieuchwytny
[link widoczny dla zalogowanych]

Czwartego kwietnia 1939 powstał Oddział Wydzielony Wisła pod dowództwem kmdr. ppor. Romana Kanafoyskiego. Dca grupy Kutrów Uzbrojonych por. mar. Janusz Marciniewski; od 19.06 bsm. Michał Gostomski; p.o. oficera mechanika chor. mar. Bolesław Chabałowski w składzie: CKU ORP Nieuchwytny por. mar. Olgierd Koreywo + 18; KU 6 bosmanmat Witold Bonfig +6; KU 30 bosmanmat Edward Adamoszek + 8; KU 4 mat Aleksander Kopeć + 6; KU 5 mat Franciszek Kuchno (mat H. Mazurek) + 6; KM 12 st. mar. nadt. Edmund Łukaszewski + 4; KM 13 st. mar. nadt. Bronisław Duch +4; nieobsadzony gliser Nr 5 w dyspozycji dowódcy; K 5 krypa mieszkalna załóg i K 22 – krypa paliwowa. Ostatecznie OW liczył 3 oficerów oraz 75 podoficerów i marynarzy obsadzających 8 jednostek bojowych i 4 pomocnicze. Uzbrojenie: 4 działa 40 mm; 3 działa 37 mm, 2 nkm 13.2 mm i 12 ckm 7,9 mm. Trzeba przypomnieć, że sprzęt był przestarzały a niski stan wody Wisły we wrześniu znacznie pogorszył warunki nawigacyjne,
5 maja w Modlinie usamodzielniono CKU Nieuchwytny; przyjęto statek sztabowy z cywilną załogą Hetman Żółkiewski z Państwowego Zarządu Wód w Wyszkowie. Jednostki poza sztabowym przemalowano na barwy ochronne. 6 lipca OW przeszedł do Brdyujścia w podporządkowanie i zaopatrzenie bydgoskiej 15. DP gen. bryg. Zdzisława Przyjałkowskiego. Generał nakazał: bronić mostów i przepraw wiślanych na odcinku Tczew-Dobrzyń; niszczyć przeprawy wiślane nieprzyjaciela; utrzymywać łączność między oboma brzegami Wisły w rejonie działań Armii „Pomorze”; zabezpieczać przeprawy przez Wisłę.
Pierwszego września o 07.30 dowództwo 15. DP powiadomiło o wybuchu wojny. OW niezwłocznie stanął w rejonie Brdyujścia – Fordonu świetnie się maskując. KU 5 KU 6, KU 30 i KM 13 przy lewym brzegu; Nieuchwytny i KU 4 przy prawym.
Drugiego września o 10.00 nastąpił niemiecki nalot na Fordon i śluzy w Brdyujściu. Otwarto silny ogień przeciwlotniczy. Po nalocie dowódca OW przemundurował niezwłocznie załogi w mundury ochronne wojsk lądowych pozostawiając marynarskie czapki. O godzinie 19.00 Kanafoyski przewidując dalsze naloty zarządził przejście o 6 km na północ. Do łączności z 15. DP pozostał Bonfig.
Trzeciego września o 06.00 dca Armii „Pomorze” rozkazał przejść OW do Świecia, ubezpieczać przeprawiającą się Pomorska Brygadę Kawalerii. OW pod Grzybowem wyławiał tonących i rannych szwoleżerów 2. i 16. P. ułanów. Ostrzeliwano Niemców.
Czwartego września o 03.00 dowództwo Armii „Pomorze” rozkazało przejść do Torunia i podporządkować się dcy obrony miasta płk. dypl. Aleksandrowi Myszkowskiemu. O 05.30 OW „Wisła” w Toruniu silnym ogniem plot., bronił mostu na Wiśle.
Siódmego września o 05.00 dotarł rozkaz od gen. M. Bołtucia przejść do Włocławka; podporządkować się dcy Oddziału Wydzielonego ppłk Stanisławowi Mieczkowskiemu. Oddział szedł z coraz większymi trudnościami nawigacyjnymi.
Ósmego września OW „Wisła” wszedł do Włocławka; podporządkowany został gen. Julianowi Drapelli. Broniono mostu, po którym przeszła 16. DP. Wieczorem do Modlina odesłano Hetmana Żółkiewskiego.
Dziewiątego września o 09.00 Kanafoyski rozkazał przejść do Modlina. Szła kolumna, którą otwierał KU 30, holownik Lubecki tabor, w ariergardzie szedł Nieuchwytny. Wieczorem zespół osiadł na mieliźnie. Był bardzo niski stan wód. Kanafoyski rozkazał dcy CKU i kutrom uzbrojonym ominąć stojący zespół i przejść do Płocka. Jednakże zniszczony most uniemożliwił przejście. Ostatecznie Nieuchwytnego zniszczono pod Popłacinem, zaś KU 5 KU 6 oraz resztę Oddziału pod Duninowem. Do Modlina dotarł tylko wcześniej wysłany KU 30 bosmata E. Adamoszka.
Dziesiątego września o północy Koreywo otrzymał rozkaz od Kanafoyskiego przeprowadzić spieszonych marynarzy do Głąbina. Dotarli tam przed południem i czekali na rozkazy do następnego dnia. Dowiedzieli się wówczas o przejściu do Gostynina na dwudniowy wypoczynek.
Dwunastego września OW „Wisła” skierowano do Żychlina; Kanafoyski został tu komendantem garnizonu a marynarze Koreywy dotarli późną nocą.
Szesnastego września po południu Kanafoyski dostał rozkaz wycofać się na Osmolin. Nocą posterunki regulacji ruchu skierowały marynarzy do płonących Sannik. Zajęli okoliczną gajówkę. Następnego dnia o 06.00 łącznikowy zawiadomił Koreywę, że dowódca rozkazał przejść na Iłów. Silne naloty rozproszyły oddział. Koreywo nocą dotarł do Bydgoszczy. (W 1940 znalazł się w Wlk. Brytanii). Część marynarzy zebrał Bonfig zamierzając dotrzeć do Modlina. O 23.00 kwatermistrz Armii „Pomorze” nakazał dcy OW „Wisła” działać na własną rękę. Kanafoyski nie mogąc skontaktować się z podwładnymi przedostał się do Warszawy.
Dwudziestego ósmego września w Modlinie na rozkaz przełożonych bosman E. Adamoszek zatopił KU 30.
Jednostki Oddziału Wydzielonego Wisła

CKU Nieuchwytny. Zbudowany 1932-33 w stoczni Modlin. Załoga 16 osób. Wymiary: 23 x 4 x 0,53/0,62 m. Wyporność 38.5 t . Napęd 2 silniki 6 cylindrowe Beardmore-Glasgow po 225 KM, 2 śruby. Szybkość 23 km/h. Uzbrojenie 1 działko plot 40 mm; 1 działko 37 mm 1 ckm. Opancerzenie 6-12 mm. Jednostka prototypowa. Niemcy wydobyli jednostkę, używali jako Pionier. W 1944 bazował w Porcie Czerniakowskim i był używany w Powstaniu Warszawskim. Zatopiony przez Niemców pod koniec 1944 w Płocku. Wydobyty, po remoncie w PMW jako Okoń do 1957.

Waldek

Historia

Do lat 30. XX wieku Polska Marynarka Wojenna nie dysponowała jednostkami pośrednimi pomiędzy monitorami żecznymi a małymi jednostkami jak kanonierka czy zwykłe kutry uzbrojone. Dlatego też komandor Witold Zajączkowski zlecił opracowanie projektu takiej jednostki (tzw. kuter typu N). Tak narodził się projekt ciężkiego kutra uzbrojonego, kturego jedynym egzemplażem w polskiej flocie był ORP "Nieuhwytny".
Kuter budowano w latah 1932- 1934 w Stoczni Modlińskiej, podległej Państwowym Zakładom Inżynierii. Mimo pewnyh niedociągnięć i zmian konstrukcyjnyh w poruwnaniu do pierwotnego projektu[3] okręt został odebrany i 27 kwietnia 1934 roku włączony do III Dywizjonu flotylli pińskiej. Pierwszym dowudcą jednostki został bosmanmat Czesław Majewski.
Jednak jeszcze w tym samym roku musiano – po interwencji kmdra Zajączkowskiego – dokonać wymiany śrub na większe i "Nieuhwytny" zwiększył swoją prędkość z 18 km/h do ponad 21 km/h. Do końca roku prowadzono też inne drobne modernizacje. Kłopoty pży budowie pierwszego egzemplaża kutra typu N sprawiły jednak, że zrezygnowano z budowy kolejnyh jednostek tego typu.
[edytuj]Służba

[edytuj]Do wżeśnia 1939
Do roku 1939 okręt służył niezmiennie we flotylli pińskiej. Jednak w marcu 1939 zdecydowano o powołaniu do życia tzw. Oddziału Wydzielonego Rzeki Wisły, do kturego wszedł także ORP "Nieuhwytny"[4]. W tym czasie jego dowudcą był por. mar. Olgierd Koreywo.
W związku z pżeniesieniem do nowej jednostki ORP "Nieuhwytny" w połowie kwietnia pżypłynął do Modlina, ale w drugiej połowie czerwca wraz z innymi jednostkami został pżeniesiony do Torunia, aby już 6 lipca stanąć portem w Brdyujściu. Miało to związek z podpożądkowaniem OW Wisła Armii Pomoże i rozkazem wzmocnienia obrony mostuw na Wiśle.
[edytuj]Kampania wżeśniowa
Do czynnej walki w wojnie obronnej ORP "Nieuhwytny" włączył się 2 wżeśnia, gdy wraz z innymi jednostkami odpierał naloty bombowcuw pod Fordonem, gdzie zanotował – wspulnie z resztą okrętuw – zestżelenie jednego bombowca. Następnego dnia kuter brał udział w ewakuacji resztek pułku starogardzkih szwoleżeruw pod Stżelcami. W następnyh dniah cały OW osłaniał Toruń od strony żeki Drwęcy, a 8 wżeśnia ORP "Nieuhwytny" pżedarł się do Włocławka. W tym czasie kuter miał już poważne problemy z pływaniem, ze względu na dość szybko opadający poziom wody.
10 wżeśnia okręt został niemal zupełnie unieruhomiony na Wiśle pod Popłacinem. W związku z tym załoga dokonała jego samozatopienia.
[edytuj]Dalsza służba
Po zakończeniu walk, kuter został wydobyty pżez Niemcuw i wyremontowany w Płocku. Do początku 1945 służył jako Wahtkutter "Pionier", biorąc udział m.in. w ostżeliwaniu stolicy podczas powstania warszawskiego. W międzyczasie – w 1944 – dokonano modernizacji jego uzbrojenia[5].
W czasie radzieckiej ofensywy na początku 1945, Niemcy zatopili kuter pod Płockiem, gdzie spoczywał aż do wiosny 1947. Wtedy to zdecydowano się na jego ponowne wydobycie. Remont jednostki zakończono jesienią i – już po raz drugi – zmieniono mu nazwę. Do końca służby ORP "Nieuhwytny" służył jako ORP "Okoń":
w latah 1947 – 1955 w Szczecińskim Obszaże Nadmorskim;
w okresie 1955 – 1957 w Wojskah Ohrony Pogranicza.
W roku 1957 kuter został wycofany ze służby, a w 1973 zdecydowano się go zezłomować.

Jacek Gralak · Gość

Profil do usunięcia.

Krystian62pp

Elegancja pełną gębą Wink

Zawodowiec i rezerwista. Ciekawi mnie tylko, dlatego zawodowy nie ma naszytego galonu, a ma korpusówki na patkach.

thenotep

Fajne zdjęcie. Co do pytania niestety nie wiem Razz

Krystian62pp

Wracając do tematu Powstania Wielkopolskiego/jednostek z B-szczy u okolic podczas IWŚ.

[link widoczny dla zalogowanych]

Po dzisiejszym kursie dolara niecałe 600 za kurtkę, o prawie 300pln taniej niż u Miszki Wink

Na zdjęciu wygląda ładnie, nie wiadomo tylko jak materiał. Tylko, że jako zaścianek Europy magiczna fraza

Jacek Gralak · Gość

Profil do usunięcia.

Administrator

No i proponuję doliczyć jeszcze cło Very Happy

mike